1. Tworzywa sztuczne ze skrobi lub kwasu polimlekowego wytwarzane są z kukurydzy genetycznie zmodyfikowanej lub produkowane przy użyciu mikroorganizmów zmienionych genetycznie. Są to folie lub opakowania formowane wtryskowo (np. puszki) z krótkim okresem trwałości wynoszącym kilka tygodni.

Na rynku występuje PE wytwarzane z udziałem minerałów lub włókien roślinnych. Do tej pory nie udało się wyprodukować tego typu butelek plastikowych dmuchanych, które spełniałyby wymogi dot. wytrzymałości mechanicznej, przepuszczalności gazów, odporności na wysokie PH, przepuszczalności olejków eterycznych itp. Od lat testujemy wszystkie dostępne alternatywy w naszym własnym laboratorium.

2. Brazylijski polietylen z trzciny cukrowej: Alkohol chemicznie przekształca się poprzez etylen w polietylen. Ten PE jest chemicznie identyczny z PE z ropy naftowej i spełnia podobne wymagania jakościowe. Uprawa trzciny cukrowej jest jednak mocno kojarzona z monokulturą, herbicydami, pestycydami i uprawą na obszarach będących niegdyś lasem tropikalnym. Na przyszłość należy również liczyć się z uprawianiem roślin zmodyfikowanych genetycznie. Zarówno z powodu karczowania obszarów dżungli, a także ogromnego wykorzystania pestycydów i sztucznych nawozów organizacje ekologiczne takie jak Regenwald.org lub Greenpeace odradzają używania surowców z alkoholu roślinnego.
3. Plastik z recyklingowego PE: Na rynku dostępny jest oczywiście PE z recyklingu, ale nie spełnia on zupełnie naszych kryteriów jakościowych z powodu syntetycznych zapachów, zawartości różnorakich substancji obcych i ewentualnie nawet pozostałości metali ciężkich.

Nasz ostatnia próba dotyczyła oczyszczonych PE z recyklingu butelek na mleko. Musieliśmy z tego zrezygnować, ponieważ nawet przy udziale tylko 25% butelek z recyklingu wciąż mieliśmy do czynienia z przenikliwymi sztucznymi zapachami – podejrzewamy, że pochodzącymi ze środków do mycia stosowanymi w procesie przygotowania do recyklingu.

4. Przetworzony PET (politereftalan etylenu) jest dostępny w postaci sortowanych butelek na wodę o jakości opakowań stosowanych w przemyśle spożywczym.

Problem polega na tym, że przechowywanej w nich wodzie wykryto substancje podobne do hormonów (Uniwersytet w Würzburgu, 2009, prof. Schoenfelder i inni). Istnieje również uzasadnione przypuszczenie, że przez działanie na butelki PET promieniowania UV w połączeniu z wilgocią z butelek uwalniane są do wody estry ftalanu. Z tych powodów nie używamy żadnych pojemników z PET.

„Rynek bio-tworzyw sztucznych” i nowe procesy recyklingu rozwijają się dynamicznie, a my mamy wielką nadzieję, że wkrótce pojawią się produkty, które nie powstają w wyniku przetwarzania surowców spożywczych na plastik, bez GMO, bez nieznanych pozostałości, bez ograniczeń w zakresie recyklingu.

Chcemy być jednymi z pierwszych, którzy odnajdą i będą wykorzystywać nowe dopuszczalne alternatywy.

www.sonett.eu 2018